‘ഒന്നിച്ച് ജീവിക്കാൻ പറ്റില്ലെങ്കിൽ വേണ്ട, നമുക്ക് ഒന്നിച്ച് മരിക്കാം’: സോഷ്യൽ മീഡിയയെ ചിരിപ്പിച്ച ഒരു ആത്മഹത്യാ ശ്രമം

ആത്മഹത്യ ഒന്നിനും ഒരു പരിഹാരമല്ല എന്ന് പറയുന്നവർ തന്നെ അപ്രതീക്ഷിതമായ ചില സാഹചര്യങ്ങളിൽ മനോനില കൈവിട്ട് ആത്മഹത്യ ചെയ്യാറുണ്ട്. ആത്മഹത്യ ചെയ്യാൻ ഓരോരുത്തർക്കും ഓരോ കാരണമാണ്. ആത്മഹത്യാക്കുറിപ്പ് വായിച്ച് ഒരാൾക്കും ചിരിക്കാൻ കഴിയില്ല. എന്നാൽ, ആത്മഹത്യാശ്രമം പരാജയപ്പെട്ട സംഭവം നർമരൂപത്തിൽ തുറന്നെഴുതിയാൽ ആർക്കാണ് ചിരിക്കാതിരിക്കാൻ ആവുക. ഇപ്പോൾ സോഷ്യൽ മീഡിയയിൽ വൈറലാകുന്നത് സലേഷ് അഗസ്റ്റിൻ എന്ന യുവാവ് എഴുതിയ ഒരു ആത്മഹത്യാശ്രമ കഥയാണ്. പ്രണയബന്ധത്തിനു കാമുകിയുടെ അച്ഛൻ തടസം നിന്നപ്പോൾ കാമുകിയെയും കൂട്ടി ആത്മഹത്യ ചെയ്യാനായി ഹോട്ടലിൽ മുറിയെടുത്ത കഥയാണ് യുവാവ് തന്റെ ഫേസ്‌ബുക്കിൽ പങ്കുവെച്ചത്. രണ്ട് പേരും 10 ഉറക്കഗുളിക തിന്ന് മരിക്കാൻ തയ്യാറായെങ്കിലും അമ്പേ പരാജയപ്പെട്ട കഥയാണ്‌ സലേഷ് നർമരൂപത്തിൽ പറയുന്നത്.

യുവാവിന്റെ വൈറൽ കുറിപ്പ്:

ഇന്ന് രാവിലെ ഒരു കൂട്ടുകാരന്റെ കോൾ വന്നപ്പൊളാണ് എണീറ്റത്. അവനൊരു പെങ്കൊച്ചുമായി പ്രേമത്തിലാണെന്ന് എനിക്കറിയാവുന്നതാണ്. അതിപ്പൊ ആകെ സീനായത്രെ. പെണ്ണിന്റെ വീട്ടുകാർ അവളെ അവന് കൊടുക്കില്ലാന്നുള്ള വാശിയിൽ വേറെ കെട്ടിക്കാൻ പോവാണെന്നും നിലവിലെ ഒരു ട്രെന്റിനനുസരിച്ച് രണ്ട് പേരും കൂടി മരിച്ചാലോ എന്ന ആലോചനയിലാണെന്നും അവൻ ഗദ്ഗദ കണ്ഠനായി പറഞ്ഞു. അവരുടെ കാര്യം ആലോചിച്ചിങ്ങനെ സെഡ് ആയി ഇരിക്കുമ്പോളാണ് കുറേ കൊല്ലം മുന്നേ ഇതുപോലെ ഞാനും എന്റെ ഒരു കാമുകിയും കൂടി ആത്മഹത്യ ചെയ്ത കാര്യം ഓർമകളുടെ ഓട് പൊളിച്ച് വന്നുകയറിയത്.

കുറച്ച് കൊല്ലം മുന്നേയാണ് സംഭവം നടന്നത്. രണ്ട് മൂന്ന് കൊല്ലത്തെ പുഷ്കലമായ പ്രണയത്തിനൊടുവിൽ ഇനി പിരിയാൻ പറ്റില്ല എന്നൊരു മാർക്കണ്ഡേയ ഖഡ്ജിതമായ തീരുമാനത്തിലേക്ക് ഞങ്ങൾ എത്തിച്ചേർന്നു. ഞാൻ ഒരു ജോലിയൊക്കെ സംഘടിപ്പിച്ച് എന്തെങ്കിലും കഴിക്കാനുള്ള വക ഉണ്ടാക്കീട്ട് കല്യാണം കഴിക്കാം എന്നൊരു ഫാമിലി പ്ലാനിംഗിൽ മുന്നോട്ടങ്ങനെ പോണ പോക്കിൽ അത് സംഭവിച്ചു. ഞങ്ങൾ പ്രേമത്തിലാണെന്ന സത്യം അവളുടെ തന്തപ്പിശാശ് മണത്തറിഞ്ഞു. വിവരമറിഞ്ഞപാടെ നാട്ടിലെ അറിയപ്പെടുന്ന അല്പനും ലക്ഷണമൊത്ത ഒരു കാട്ടുമാക്കാനുമായ അങ്ങേർ നേരേ വീട്ടിൽ ചെന്ന് അവളുടെ രണ്ട് ചെവിക്കല്ലിനും 4 × 4 എന്ന അനുപാതത്തിൽ ഒരു എട്ടടിയങ്ങ് പൊട്ടിച്ചു. അതെനിക്ക് വല്യ ഫീലൊന്നും ചെയ്തില്ല. അവൾടെ കവിൾത്തടം …! അവൾടെ തന്തപ്പടി..!! നമ്മൾ എടപെടാൻ പോകണ്ട. പക്ഷെ അത് കഴിഞ്ഞ് കെളവൻ അവളോട് ഗർജനരൂപത്തിൽ ചോദിച്ച ചോദ്യം എനിക്ക് നന്നായി ഫീല് ചെയ്തു.

‘പ്രേമിക്കാൻ നിനക്ക് കൊള്ളാവുന്ന ആരേം കിട്ടീല്ലേടീ ഒരുമ്പെട്ടോളേ..?’ എന്നായിരുന്നു ആ ചോദ്യം.

അപ്പൊ നിങ്ങൾ വിചാരിക്കും പ്രസ്തുത തന്ത എന്തോ മുന്തിയ അംബാനി ഫാമിലി ആണെന്ന്. എരണ്ടപ്പുഴൂനെ ഇട്ട് വാറ്റിയ പട്ടച്ചാരായവും കുടിച്ച് കാജാ ബീഡിയും വലിച്ച് ആഴ്ചയിലൊരിക്കൽ കൃത്യമായിട്ട് കേബിൾ കുഴിയിൽ തലകുത്തി വീണ് അവിടെത്തന്നെ അന്തിയുറങ്ങുന്ന മാക്കാച്ചിമോറനാണ് അഭ്യസ്ഥവിദ്യനും തറവാടിയും സുന്ദരനും സുമുഖനും സൽസ്വഭാവിയുമായ എന്നെ ഡീഗ്രേഡ് ചെയ്ത് റിവ്യു ഇടുന്നത്. അതും ഞാനങ്ങ് പോട്ടേന്ന് വെച്ചു. അമ്മായിഅപ്പനെ തല്ലി കയ്യുളുക്കിയവൻ എന്നൊരു ചീത്തപ്പേര് വേണ്ടല്ലോ. ആരൊക്കെ എതിർത്താലും എന്റെ കൂടെ വേലി ചാടിപ്പോരാന്ന് അവൾ സമ്മതിച്ചിട്ടുണ്ട്. മച്ചാനേ നമ്മക്കത് പോരേയളിയാ..?

പക്ഷെ ഞങ്ങൾ പ്രതീക്ഷിച്ച പോലെ കാര്യങ്ങൾ മുന്നോട്ട് നിങ്ങിയില്ല. പ്ലാനനുസരിച്ച് ഒരു ദിവസം രാത്രി ഒളിച്ചോടിപ്പോകാൻ ബാഗ് പാക്ക് ചെയ്തോണ്ടിരുന്ന അവളുടെ മുന്നിലേക്ക് പരട്ടത്തന്ത മറ്റേ ക്ലീഷേ ഐറ്റം ഇറക്കി. അങ്ങേരെവിടോ പോയി അര ലിറ്റർ മണ്ണണ്ണയൊക്കെ വാങ്ങിക്കോണ്ട് വന്ന് ലേശം സ്വന്തം ദേഹത്തും ബാക്കി വന്നത് അമ്മേടെ ദേഹത്തും തൂത്തിട്ട് ഒരു ഗ്യാസ് തീർന്ന ലൈറ്ററും പിടിച്ചോണ്ട് ചുമ്മാ പട്ടിഷോ.

‘നീ പോയാൽ കത്തിക്കും ഞാൻ. ഇപ്പൊ കത്തിക്കും. ദേ കത്തിക്കാമ്പോണ്’

പട്ടിഷോ കണ്ട് വല്യ ശീലമില്ലാത്ത പെണ്ണ് പേടിച്ച് പോയി. ബാഗ് പാക്കിംഗ് നിർത്തി നുമ്മക്കട കാമുകി കേറിക്കിടന്ന് ഉറങ്ങി. ഇവൾ ഇറങ്ങി വരുന്നതും നോക്കി വേലിക്കൽ പോസ്റ്റടിച്ച് നിന്ന ഞാൻ ശശിയായി. രണ്ട് മണിക്കൂർ പിന്നിട്ടതോടെ ഇനി നിന്നാൽ സോമനാകും എന്ന് മനസിലാക്കിയ ഞാൻ തിരിച്ച് വീട്ടിലും പോയി. പിന്നീടുള്ള കൂടിക്കാഴ്ചയിൽ ഈ സൊസൈറ്റി ഒരു മൈരനാണെന്നും ആ മൈരൻ നമ്മളെ ഒന്നിച്ച് ജീവിക്കാൻ അനുവദിക്കില്ലന്നുമുള്ള ഒരു അഭിപ്രായ സമന്വയത്തിൽ ഞങ്ങളെത്തി. അങ്ങനിരിക്കെ ഞാൻ വളരെ ക്രിയേറ്റീവായിട്ടുള്ള ഒരാശയം മുന്നോട്ട് വെച്ചു.

‘ഒന്നിച്ച് ജീവിക്കാൻ പറ്റിയില്ലങ്കിൽ വേണ്ട.. നമുക്ക് ഒന്നിച്ച് മരിക്കാം’

ഒരു ഉണ്ടക്കല്ലിൽ ഇരുന്ന കാമുകി പെട്ടന്നുണ്ടായ ഞെട്ടലിൽ ഉരുണ്ട് താഴെ വീണിട്ട് അസ്പഷ്ടമായി എന്തോ പറയാൻ ശ്രമിച്ചു.

‘ചാ…ചാ..ചാ..?’

ഞാൻ : ‘ചായ വേണോ..?’

അവൾ ശ്വാസം വലിച്ച് കേറ്റീട്ട് പറഞ്ഞു തീർത്തു. ‘ചാകാൻ എനിക്ക് പേടിയാടാ’

സ്വാഭാവികം. എനിക്കാണെങ്കിൽ ചാകാൻ വല്യ പേടിയൊന്നുമില്ല. അവളെ മോട്ടിവേറ്റ് ചെയ്യാനായി ഞാൻ ഇങ്ങനെ പറഞ്ഞു,

‘അന്ധകാരത്തിൽപ്പരസ്പരം കൊല്ലുന്ന ബന്ധങ്ങൾതൻ മഹാഭ്രാന്താലയങ്ങളിൽ, കുന്തിരിക്കപ്പുക ഭ്രൂണബലിയുടെ ഗന്ധം മറയ്ക്കും വിവാഹരംഗങ്ങളിൽ എങ്ങുമൊടുങ്ങാത്ത ജീവിതാസക്തികൾ തൂങ്ങിമരിച്ച വഴിയമ്പലങ്ങളിൽ കാരമുള്ളിന്റെ കിരീടവും ചൂടി നാം തേടി നടന്നതു സൗഖ്യമോ മൃത്യുവോ?’

കാമുകിയുടെ വാ ചേറ്റിലൊരു ചെന്താമര വിരിയുന്ന പോലെ പിളർന്ന് വന്നു.

‘നീയെന്ത് തേങ്ങയാടാ ഈ പറയുന്നത്….?’

കാല്പനിക മോട്ടിവേഷനൊന്നും ഈ പിശാശിന്റടുത്ത് ചെലവാകില്ല എന്ന സത്യം ഞാൻ മനസിലാക്കി. എങ്കിലും അത്യാവശ്യമായോണ്ട് ആത്മഹത്യ ചെയ്തേ പറ്റത്തുള്ളു താനും. ഞാൻ അടുത്ത ആശയം മുന്നോട്ട് വെച്ചു.

‘നീ വെള്ളമടി ഉണ്ടോ..?’

അവൾ : ‘ഇല്ല …ഒന്നുരണ്ട് പ്രാവശ്യം ഓരോ ഗ്ലാസ് വൈൻ കുടിച്ചിട്ടുണ്ട്…’

‘മതി….അതുമതി… ഇതാണ് നമ്മുടെ പ്ലാൻ. നമ്മൾ കുറച്ച് ഉറക്ക ഗുളിക മേടിക്കുന്നു. ബിവറേജിൽ പോയി ഒരു ഫുള്ളും വാങ്ങുന്നു. എന്നിട്ട് ഒരു ഹോട്ടലിൽ റൂമെടുത്ത് ആദ്യം ഫുള്ള് പപ്പാതി അടിക്കുന്നു. അപ്പോൾ കള്ളിന്റെ വാറിൽ നല്ല ധൈര്യം വരും. സമയം കളയാതെ ഉറക്കഗുളിക വാരിത്തിന്നുന്നു. മരിക്കുന്നു’. അവൾക്കങ്ങോട്ട് സംശയം മാറുന്നില്ല..

‘ഇതൊക്കെ ഈ പറയുമ്പോലൊക്കെ നടക്കുവോടേയ്…?’, ഞാൻ അരക്കൊട്ട മോട്ടിവേഷൻ വീണ്ടും വാരി വെതറി…

‘നിസാരം…നമ്മളെക്കൊണ്ട് പറ്റും…’

അങ്ങനെ ഒരു തരത്തിൽ അവളെക്കൊണ്ട് ആത്മഹത്യ ചെയ്യാൻ കൂടാമെന്ന് സമ്മതിപ്പിച്ചു. അടുത്ത സ്റ്റെപ്പായി ഞാൻ ഒരു പരിചയക്കാരനായ തമ്പിച്ചേട്ടന്റെ മെഡിക്കൽ ഷോപ്പിൽ പോയി പറഞ്ഞു.

‘ചേട്ടാ … ഒരു കാക്കിലോ ഒറക്കഗുളിക വേണം.’

തമ്പി അണ്ണാക്കിൽ കമ്പി കുത്തിക്കേറിയ ഭാവത്തിൽ എന്നെ ക്രുദ്ധിച്ച് നോക്കി.

‘കാക്കിലോ ഒറക്കഗുളികയോ..? ഇതെന്താ ഒണക്കമുന്തിരി ആണോടാ ഉവ്വേ അങ്ങനങ്ങ് തൂക്കിത്തരാൻ..?’

ഞാൻ ഭവ്യതയോടെ : ‘അത്രയ്ക്ക് അത്യാവശ്യമായോണ്ടാ തമ്പിച്ചേട്ടാ.. ഒരു ഇരുനൂറ് ഗ്രാമെങ്കിലും സെറ്റാക്കിത്തരണം..’

തമ്പി : ‘നിനക്കെന്തിനാ ഗുളിക .?’

‘എനിക്ക് തിന്ന് ആത്മഹത്യ ചെയ്യാനാ ചേട്ടാ. സഹായിക്കണം….”

തമ്പിച്ചേട്ടൻ ഒന്നാലോചിച്ചിട്ട് പറഞ്ഞു…

‘നാടിനൊരു നല്ല കാര്യം വരുന്ന കാര്യമായതുകൊണ്ട് തള്ളാനും പറ്റില്ല. എന്തായാലും കാക്കിലോ ഒന്നും തരാമ്പറ്റില്ല. ഒരു ഇരുപതെണ്ണം തരാം…”

അങ്ങനെ ഞാൻ കിട്ടിയ ഗുളികയും വാങ്ങി ബിവറേജിൽ പോയി ഒരു മാജിക് മൊമന്റ്സ് ഫുള്ളുമെടുത്ത് വീട്ടിൽ പോയി. അധികം വൈകാതെ ഏതെങ്കിലുമൊരു ഹോട്ടലിൽ റൂമെടുത്ത് ഓപ്പറേഷൻ ആത്മഹത്യ നടപ്പിലാക്കണം. വൈകിയാൽ കാമുകിക്ക് തേക്കാനുള്ള ടെൻഡൻസി ഉണ്ടാവാൻ ചാൻസുണ്ട്. രണ്ടാം ദിവസം തന്നെ ഞാൻ അവളെ വീട്ടീന്ന് ചാടിച്ച് തിരുമേനി സിറ്റിയിൽ തന്നെയുള്ള താജ് ഗ്രൂപ്പിന്റെ ഫൈവ്സ്റ്റാർ ഹോട്ടലിൽ പോയി ഏസിയൊക്കെ ഉള്ള ഒരു റൂമെടുത്തു. കൊള്ളാം നല്ല മുറി. നല്ല കുളിര്. നല്ല ആമ്പിയൻസ്. കട്ടിലിൽ ബാത് ടവ്വൽ കൊണ്ട് കൊക്കിനെ ഒക്കെ ഉണ്ടാക്കി വെച്ചിട്ടുണ്ട്. അത് കണ്ടപ്പോൾ എനിക്ക് വേറൊരാശയം തോന്നി. ഞാൻ അതവളോട് ഷെയറും ചെയ്തു.

‘അതേയ്… ഇവിടിങ്ങനൊരു അന്തരീക്ഷമൊക്കെ ഉള്ള സ്ഥിതിക്ക് നമുക്ക് നമ്മുടെ ആദ്യരാത്രി അങ്ങ് സെറ്റ് ചെയ്തിട്ട് മരിച്ചാലോ..? എന്താ നിന്റെ അഭിപ്രായം…?’

ഏതാനും നിമിഷങ്ങൾ അവളെന്റെ കണ്ണുകളിലേക്കുറ്റു നോക്കി നിന്നു. ആഴമേറിയ നോട്ടം..! എന്നിട്ട് മേശപ്പുറത്തിരുന്ന ഫ്ലവർവേസെടുത്ത് എന്റെ തലമണ്ടയ്ക്കിട്ട് ഒറ്റയേറും ഒറ്റയലർച്ചയും.

‘ചാകാൻ നേരത്താണോടാ പുല്ലേ കോഴിത്തരം കാണിക്കുന്നത്…? എനിക്ക് എല്ലാ പവിത്രതയോടും കൂടി മരിക്കണം’

പവിത്രൻ ചേട്ടന്റെ മാങ്ങാണ്ടി. കഷ്ടിച്ച് ഒഴിഞ്ഞ് മാറാൻ പറ്റിയോണ്ട് ഏറ് കൊണ്ട് ചത്തില്ല. എന്റെയുള്ളിലെ മുറിവേറ്റ കോഴിയെ ചങ്ങലയ്ക്കിട്ട് കിടത്തിയിട്ട് ഞാൻ ഉള്ളിൽ വേറൊരു സൈഡിൽ ഉറങ്ങിക്കിടന്ന മദ്യപാനിയെ വിളിച്ചുണർത്തി. വെച്ച് വൈകിപ്പിക്കാതെ വെള്ളമടി തുടങ്ങിയേക്കാം. കുപ്പി പൊട്ടിച്ച് രണ്ടെണ്ണം കട്ടയ്ക്ക് ഒഴിച്ചിട്ട് ഒരെണ്ണം ഞാൻ ടക്കനേന്നങ്ങടിച്ചു. അനന്തരം മറ്റേ ഗ്ലാസെടുത്ത് മടിച്ച് നിന്ന കാമുകി കുട്ടൂസിന്റെ മൂക്ക് പൊത്തിപ്പിടിച്ച് വായിലൂടെ ഒഴിച്ച് വിട്ടിട്ട് ലേശം അച്ചാറ് തോണ്ടി നാക്കിന്റെ മർമത്ത് തേച്ചും കൊടുത്തു. അണ്ഡകടാഹം വരെ എരിഞ്ഞമർന്ന കുട്ടൂസ് കുറേനേരം ലണ്ടൻ മ്യൂസിയത്തിലെ അമിതാഭ് ബച്ചന്റെ മെഴുക് പ്രതിമയേപ്പോലെ വടി വിഴുങ്ങിയിരുന്നു. അവൾക്ക് ഒരു സ്റ്റാർട്ടിംഗ് ട്രബിൾ ഉണ്ടെന്നേ ഉള്ളായിരുന്നു എന്ന സത്യം വേദനയോടെ ഞാൻ തിരിച്ചറിയുകയായിരുന്നു. കാടിക്കലം കണ്ട ജേഴ്സിപ്പശുവിനെ അനുസ്മരിപ്പിക്കുന്ന പെർഫോമൻസായിരുന്നു പിന്നെ അരങ്ങേറിയത്. നാല് മിനിറ്റിനുള്ളിൽ മൂന്നെണ്ണം ചന്നം പിന്നം അടിച്ചതും പോരാഞ്ഞ് എന്റെ കണ്ണൊന്ന് തെറ്റിയപ്പോൾ ഒരു പെഗ് കട്ടും കുടിച്ചു എന്റെ പൊന്നു പ്രാണപ്രേയസി…! ചാകാൻ വന്നതാണെന്ന കാര്യമൊക്കെ ആള് വിട്ട മട്ടാണ്. ഓർമിപ്പിക്കണ്ട കടമ ഉള്ളതുകൊണ്ട് ഞാൻ വിഷയം എടുത്തിട്ടു.

‘മോളൂ..അല്പസമയത്തിനകം നമ്മൾ യാത്രയാവുകയായി. ശാന്തിയും സമാധാനവും മാത്രമുള്ള ലോകത്തേക്ക്…”

കിറുങ്ങിപ്പോയ കണ്ണുകൾ കഷ്ടപ്പെട്ട് തുറന്ന് അവൾ ഇപ്രകാരം മൊഴിഞ്ഞു…

‘നീ പോയിട്ട് വാ… ഞാനിവിടിരിക്കാം’

‘ങേ ..ഞാനൊറ്റയ്ക്കൊ..? എവിടെ പോണ കാര്യമാ നീയീ പറയുന്നത്..?’

‘അടുത്ത കുപ്പി മേടിക്കാൻ ബാറിൽ പോകുന്ന കാര്യമല്ലേ…? പോയിട്ടോടി വാ. എനിക്കൊന്നുമായില്ല’

സബാഷ്. എന്റെ ഭാഗത്തും തെറ്റുണ്ട്. കന്നാസ് കണക്കിന് മാട്ടച്ചാരായം വലിച്ച് കേറ്റുന്ന തന്തയുടെ മോളോടാണ് ചിയേഴ്സ് പറഞ്ഞതെന്ന് ഞാനോർക്കണമായിരുന്നു.

‘എടീ പുല്ലേ…. നമ്മളിവിടെ ded ആകാൻ വന്നതല്ലേ…? ‘

‘ആണോ…? ‘

‘ആണ്….. അതാണ് മെയിൻ. ധൈര്യം കിട്ടാൻ വേണ്ടി കുറച്ച് മദ്യം കുടിച്ചന്നേയുള്ളു.’

കട്ടിലിൽ പോളിയോ ബാധിച്ച മഴവില്ലിനെ പോലെ വളഞ്ഞിരുന്ന അവൾ കഷ്ടപ്പെട്ട് നിവർന്നിരുന്നു.

‘എന്നാൽ ഇച്ചിരീം കൂടി ഒഴിച്ച് താ. ധൈര്യം ലേശം ചോർന്ന് പോയാരുന്നു…’

ബാക്കിയുള്ള കള്ള് മൊത്തം ഒന്നിച്ചൊഴിച്ച് ഞാനവൾക്ക് കൊടുത്തു. ഒറ്റവലിക്ക് കുടിച്ചിട്ട് വായിൽ വിരലിട്ട് നീട്ടിയൊരു വിസിലുമടിച്ചേച്ച് അവൾ വീണ്ടും മഴവില്ല് രൂപത്തിലേക്ക് മടങ്ങി. ഇനി വൈകിപ്പിച്ചാൽ ശരിയാവില്ല. ഒരു വൈകാരിക പരിസരം ഉണ്ടാക്കാൻ ഞാൻ മൊബൈലിൽ മറ്റേ പാട്ട് വെച്ചു.

‘മരണമെത്തുന്ന നേരത്ത് നീയെന്റെ
അരികിൽ ഇത്തിരി നേരം ഇരിക്കണേ..’

അന്നേരം അവൾക്ക് ഡാൻസ് കളിക്കണം. ഈ പാട്ട് വെച്ച് ഇന്നേവരെ ലോകത്താരും ഡാൻസ് കളിച്ചിട്ടില്ല എന്ന് അവളെ ഒരു വിധത്തിൽ പറഞ്ഞ് മനസിലാക്കി ഞാൻ സ്ലീപ്പിംഗ് പിൽസിന്റെ പാക്കറ്റ് എടുത്ത് ആൾക്ക് പത്തെണ്ണം വീതം എണ്ണിക്കോണ്ടിരിക്കുമ്പൊ ദേ പിന്നേം അവൾ ഓലിയിടുന്നു.

‘ഒഴിയളിയാ ഒരെണ്ണം കൂടി….നല്ല മൂഡ്…’

ആകെയുള്ള 12 പെഗിൽ ഏഴും വലിച്ച് കേറ്റീട്ടാണീ പറയുന്നതെന്നോർക്കണം. ചാവാൻ തീരുമാനിച്ചത് നന്നായി. ഇവൾടെ കൂടെ പത്ത് കൊല്ലം ജീവിച്ചാൽ കുപ്പി മേടിച്ച് കുടുംബം ജപ്തിയായേനേ. ഞാൻ എണീറ്റ് പോയി അവളെ പിടിച്ചെണീപ്പിച്ച് കസേരയിൽ കൊണ്ടുവന്നിരുത്തി. കാര്യങ്ങളൊക്കെ ഒന്നൂടി ബ്രീഫ് ചെയ്തു.

‘മൊത്തം ഇരുപത് ഗുളിക. പത്ത് എനിക്ക് പത്ത് നിനക്ക്. തിന്നുന്നു. ചേർന്നിരിക്കുന്നു. മരിക്കുന്നു….’

പറഞ്ഞ് തീർക്കുന്നതിനു മുമ്പേ അവൾ അവൾടെ ഷെയർ ഗുളിക വാരി വിഴുങ്ങി പുറകെ അരക്കുപ്പി പെപ്സിയും കുടിച്ചു. ഒട്ടും വൈകിപ്പിക്കാതെ ഞാനും പത്ത് ഗുളിക വാരി വിഴുങ്ങി. പെരുമ്പാമ്പായി ഇരിക്കുന്ന അവളെ താങ്ങിപ്പിടിച്ച് കൊണ്ടുപോയി കട്ടിലിൽ കിടത്തി. അടുത്ത് ഞാനും കിടന്നു. നിമിഷങ്ങൾ പതിയെ ഇഴഞ്ഞ് നീങ്ങി. കണ്ണുകൾ പതിയെ അടഞ്ഞ് പോകുന്ന പോലെ. മരണം കഴുകനെപ്പോലെ പറന്നിറങ്ങുന്നതിന്റെ ചിറകടിയൊച്ച നേർത്ത് കേൾക്കുന്നുണ്ട്. ആകാശമാളികയുടെ മുറ്റത്ത് വൈക്കോൽ തിന്ന് നിൽക്കുന്ന പോത്തിനടുത്തേക്ക് നടന്നടുക്കുന്ന കാലനെ ഇപ്പോളെനിക്ക് കാണാം. ഞങ്ങളെ കൊണ്ടുപോകാനുള്ള വരവാണ്. ബോധാബോധങ്ങൾ ചാവുകടലിന്റെ ഉപ്പുതിരമാലകളിൽ ആടിയുലഞ്ഞ് അർദ്ധമയക്കത്തിലേക്ക് വഴുതുമ്പോളേക്കും ഒരു ഭീകര ശബ്ദം കേൾക്കുന്നു.

‘ഗ്വാഹ്…’ ഒപ്പം ആരോ എന്തൊക്കെയോ തട്ടിമറിച്ച് ഓടുന്ന ശബ്ദം. ബാത് റൂമിന്റെ വാതിൽ തുറന്നടയുന്നു. അവളെവിടെ..? കട്ടിലിൽ കാണാനില്ല. കനപ്പെട്ട് വരുന്ന കൺപോളകൾ തുറക്കാൻ ശ്രമിച്ച് ഞാൻ എണീറ്റ് നേരെ നിന്നു. കാലുകൾ നിലത്തുറയ്ക്കുന്നില്ല. നെഞ്ചിൽ പരവേശം പഞ്ചാരിമേളം കൊട്ടുന്നുണ്ട്. മരണം തൊട്ടടുത്തെത്തിക്കഴിഞ്ഞു എന്നെനിക്ക് മനസിലായി. ബാത്റൂമിൽ പോയി നോക്കിയ ഞാൻ സ്തബ്ധനായി. ക്ലോസറ്റിനോട് ചേർന്ന് 65 സ്ക്വയർ ഫീറ്റിൽ ഒന്നാന്തരമൊരു വാളുവെച്ചിട്ട് അതിന്റെ നടുക്ക് കിടക്കുന്ന കുട്ടൂസ്. നേർത്ത ശബ്ദത്തിൽ അവൾ പാടുന്നുണ്ട്.

‘ബേഡ്സ് ആർ സിംഗിംഗ്
സ്റ്റാർസ് ആർ ബ്ലിങ്കിംഗ്
സ്പേംസ് ആർ സ്വിമ്മിംഗ്
ഹൗ ബ്യൂട്ടിഫ്യുൾ പ്യുപ്പിൾസ് ….’

അപ്പൊളാണ് ഞാനാ ഞെട്ടിക്കുന്ന കാഴ്ച കണ്ടത്. അവൾ മുണുങ്ങിയ പത്ത് ഗുളികയും വെച്ച വാളിന്റെ കന്നിമൂലയ്ക്ക് ഒരു കേടും കൂടാതെ കിടപ്പുണ്ട്. ഞാൻ അതിദാരുണമായി തേയാൻ പോകുന്നു എന്നെനിക്ക് മനസിലായി. എന്തെങ്കിലും ചെയ്തേ പറ്റൂ. ഒറ്റയ്ക്ക് മരിച്ചിട്ട് പിന്നെ ജീവിച്ചിരുന്നിട്ട് കാര്യമില്ല. പെട്ടന്നൊരു വാള് പണിയുകയേ ഓപ്ഷനുള്ളു. നെഞ്ചും വയറുമൊക്കെ തിരുമ്മി ഓക്കാനിച്ച് നോക്കീട്ടൊന്നും ശർദ്ധി വരുന്നില്ല. രണ്ടും കല്പിച്ച് കുറെ വിരലുകൾ ചേർത്ത് അണ്ണാക്കിലേക്ക് തള്ളി തൊണ്ടയിൽ ഇളക്കി ഇക്കിളിയാക്കി ഒരു വിധത്തിൽ ഒരു നിർബന്ധിത വാള് നിർമാണം സാധ്യമാക്കി. പുറത്ത് വന്ന വസ്തുക്കളിൽ നിന്ന് ഗുളിക വേർതിരിച്ച് എണ്ണി നോക്കിയപ്പോൾ പണി പാളി എന്നെനിക്ക് ബോധ്യപ്പെട്ടു. പത്തിൽ ഏഴെണ്ണമേ പുറത്ത് വന്നിട്ടുള്ളു. അതിൽ പലതും ദ്രവിച്ച് തുടങ്ങിക്കഴിഞ്ഞു. മയങ്ങി വീഴുന്നതിന്റെ വക്കിൽ നിന്നുകൊണ്ട് ഞാൻ ഇന്റർകോം എടുത്ത് റിസപ്ഷനിലേക്ക് വിളിച്ച് ഇത്രയും പറഞ്ഞൊപ്പിച്ചു.

‘ഹലാ ..റിച്ചാഡ് ഹോസ്പിറ്റലിൽ വിളിച്ചൊരു ആംബുലൻസ് വരാൻ പറയാമോ…?’

പിന്നെ ഞാൻ കണ്ണ് തുറക്കുമ്പോൾ ചെറുപുഴ റിച്ചാഡ് ഹോസ്പിറ്റലിന്റെ ഐസിയുവിൽ നാലാം ദിവസമാണ്. പിന്നെയും ഏഴ് ദിവസം അവിടെ കിടന്ന് വയറ് കഴുകി ഇസ്തിരി ഇട്ടിട്ടാണ് വാർഡിലേക്ക് മാറ്റിയത്. ഈ ഒരവസരത്തിൽ സമൂഹത്തിനോട് ഒന്നേ എനിക്ക് പറയാനുള്ളു. ആത്മഹത്യ ഒന്നിനുമൊരു പരിഹാരമല്ല.