നമുക്ക് കണ്ണാൽ കാണാൻ കഴിയാത്ത ശക്തി ഭാവം ആണ് ഊര്ജ്ജവും ആണ് ശബ്ദം. അതുകൊണ്ട് തന്നെ മന്ത്രങ്ങള് ഊര്ജ്ജ ഭണ്ഡാരങ്ങളാണ്.
മന നാത് ത്രായതേ ഇതി മന്ത്ര:
നിരന്തരമായ ചിന്തനം കൊണ്ടു സംരക്ഷണം കിട്ടുന്നത് എന്നാണ് ‘മന്ത്രം’ എന്ന വാക്കിന്റെ അര്ത്ഥം. ഒരു കൂട്ടം വാക്കുകളും ശബ്ദങ്ങളും നമ്മുടെ വിശ്വാസത്തിനും ആത്മാര്ത്ഥതയ്ക്കും അനുയോജ്യമായി ചിട്ടപ്പെടുത്തിയിരിക്കുന്നതാണ് മന്ത്രം. ഈ മന്ത്രങ്ങളൊക്കെ പ്രത്യേക ഊര്ജ്ജങ്ങളടങ്ങിയതാണ്.
മന്ത്രങ്ങള്-ഉടെ ഊര്ജ്ജം നമുക്ക് ശരിരത്തിനും മനസിനും ലോകത്തിനും ഊര്ജ്ജ നല്കി നമ്മെ നല്ല കാര്യങ്ങളിലേക്ക് നയിക്കുന്നു.
ഇവ ജപിക്കുന്നത് മൂലം എല്ലാത്തരം സംഘര്ഷങ്ങളില് നിന്നും ഉല്ക്കണ്ഠകളില് നിന്നും മോചനം ലഭിക്കുന്നു. അശുഭകരമായ കാര്യങ്ങളെ നേരിടാന് മനസ്സിന് ശക്തി ലഭിക്കുന്നു. മന്ത്ര ജപത്താല് നമ്മില് ഉണ്ടാകുന്ന ആത്മീയ ഊര്ജ്ജം മുജ്ജന്മ പാപങ്ങളെ ഇല്ലാതാക്കുന്നു. മന ശുദ്ധിക്കൊപ്പം മനസ്സമാധാനവും ലഭിക്കുന്നു.
ഓരോ മന്ത്രങ്ങള്ക്കും അസാധാരണമായ ശക്തിയുണ്ടുതാനും. മന്ത്രങ്ങള് പരിശുദ്ധമായ ശബ്ദങ്ങള് ഉണ്ടാക്കുകയും ഇവയില് നിന്ന് ഉത്ഭവിക്കുന്ന ചലനങ്ങള് മനസ്സില് അനുഭൂതി ജനിപ്പിക്കുകയും ആത്മീയമായ വളര്ച്ച പ്രദാനം ചെയ്യുകയും ചെയ്യുന്നു. മന്ത്രങ്ങളുടെ ആവര്ത്തനമാണ് ഫലം വര്ധിപ്പിക്കുന്നത്.
ശക്തിയുടെ ഉറവിടമാണ് മന്ത്രങ്ങള്. ശരീയായ രീതിയില് ഉപയോഗിച്ചില്ലെങ്കില് മന്ത്രങ്ങള് അത് ഉപയോഗിക്കുന്നവന് വിപരീതഫലം ഉണ്ടാക്കും. താന്ത്രികമന്ത്രങ്ങളെല്ലാം കാലം, ദേശം, ലിംഗം, വര്ണ്ണം നക്ഷത്രം എന്നിവയുടെ നിരവധി പൊരുത്തങ്ങള് നോക്കിയാണ് ഗ്രഹിക്കുന്നത്. ഒരു മന്ത്രത്തിന് ബീജം, അക്ഷരം, ബീജാക്ഷരം എന്നിങ്ങനെ മൂന്ന് ഭാഗങ്ങളുണ്ട്.
മാന്ത്രിക ശക്തിയുള്ള മന്ത്രങ്ങളില് ബീജം മാത്രമേ ഉണ്ടാകു. ‘നമ:ശിവായ’ എന്ന പഞ്ചാക്ഷരീ മന്ത്രത്തില് അക്ഷരങ്ങള് മാത്രമേയുള്ളു. ജപിക്കുന്ന താളവും മന്ത്രങ്ങള്ക്ക് വളരെ പ്രധാനമാണ്.മന്ത്രങ്ങള് രണ്ടുതരമാണ്. വൈദികവും താന്ത്രികവും. ശബ്ദമില്ലാത്തത് എന്നും മന്ത്രത്തിന് വാചിക അര്ത്ഥമുണ്ട്. മന്ത്രം ജപിക്കുമ്പോള് ബീജാക്ഷരങ്ങള് ഉറക്കെ ഉച്ചരിക്കാന് പാടില്ല. മന്ത്രങ്ങള് ജപിക്കുന്നതിന് മൂന്ന് രീതികളാണ് പറഞ്ഞിട്ടുളളത്. മാനസികം അഥവാ മനസുകൊണ്ട് ചൊല്ലേണ്ടത്. വാചികം അഥവാ ഉറക്കെ ചെല്ലേണ്ടവ, ഉപാംശു അഥവാ ചുണ്ട്കൊണ്ട് ജപിക്കേണ്ടവ.
മന്ത്രങ്ങളില് കീലകങ്ങള് അഥവാ ആണികള് തറച്ചിട്ടുണ്ടെന്നാണ് വിശ്വാസം. ഈ ആണികള് പുഴുതുമാറ്റി മന്ത്രം യഥാര്ത്ഥ അര്ത്ഥത്തില് ഉപയോഗിക്കണമെങ്കില് ഉത്തമനായ ഗുരുവിനെ ആവശ്യമാണ്. സാത്വികമായ മനസോടെ മന്ത്രസിദ്ധി സ്വീകരിച്ചിട്ടുള്ളവരെ മാത്രമേ ഗുരുവായി സ്വീകരിക്കാവൂ.
Post Your Comments