ശ്രീ കാളിക അഷ്ടകം

 

ധ്യാനം

ഗലദ്രക്തമുണ്ഡാവലീകണ്ഠമാലാ
മഹോഘോരരാവാ സുദംഷ്ട്രാ കരാലാ ।
വിവസ്ത്രാ ശ്മശാനാലയാ മുക്തകേശീ
മഹാകാലകാമാകുലാ കാലികേയം ॥ 1॥

ഭുജേവാമയുഗ്മേ ശിരോഽസിം ദധാനാ
വരം ദക്ഷയുഗ്മേഽഭയം വൈ തഥൈവ ।
സുമധ്യാഽപി തുങ്ഗസ്തനാ ഭാരനംരാ
ലസദ്രക്തസൃക്കദ്വയാ സുസ്മിതാസ്യാ ॥ 2॥

ശവദ്വന്ദ്വകര്‍ണാവതംസാ സുകേശീ
ലസത്പ്രേതപാണിം പ്രയുക്തൈകകാഞ്ചീ ।
ശവാകാരമഞ്ചാധിരൂഢാ ശിവാഭിശ്-
ചതുര്‍ദിക്ഷുശബ്ദായമാനാഽഭിരേജേ ॥ 3॥

॥ അഥ സ്തുതിഃ ॥

വിരഞ്ച്യാദിദേവാസ്ത്രയസ്തേ ഗുണാസ്ത്രീന്‍
സമാരാധ്യ കാലീം പ്രധാനാ ബഭൂബുഃ ।
അനാദിം സുരാദിം മഖാദിം ഭവാദിം
സ്വരൂപം ത്വദീയം ന വിന്ദന്തി ദേവാഃ ॥ 1॥

ജഗന്‍മോഹനീയം തു വാഗ്വാദിനീയം
സുഹൃത്പോഷിണീശത്രുസംഹാരണീയം ।
വചസ്തംഭനീയം കിമുച്ചാടനീയം
സ്വരൂപം ത്വദീയം ന വിന്ദന്തി ദേവാഃ ॥ 2॥

ഇയം സ്വര്‍ഗദാത്രീ പുനഃ കല്‍പവല്ലീ
മനോജാസ്തു കാമാന്‍ യഥാര്‍ഥം പ്രകുര്യാത് ।
തഥാ തേ കൃതാര്‍ഥാ ഭവന്തീതി നിത്യം
സ്വരൂപം ത്വദീയം ന വിന്ദന്തി ദേവാഃ ॥ 3॥

സുരാപാനമത്താ സുഭക്താനുരക്താ
ലസത്പൂതചിത്തേ സദാവിര്‍ഭവത്തേ ।
ജപധ്യാനപൂജാസുധാധൌതപങ്കാ
സ്വരൂപം ത്വദീയം ന വിന്ദന്തി ദേവാഃ ॥ 4॥

ചിദാനന്ദകന്ദം ഹസന്‍ മന്ദമന്ദം
ശരച്ചന്ദ്രകോടിപ്രഭാപുഞ്ജബിംബം ।
മുനീനാം കവീനാം ഹൃദി ദ്യോതയന്തം
സ്വരൂപം ത്വദീയം ന വിന്ദന്തി ദേവാഃ ॥ 5॥

മഹാമേഘകാലീ സുരക്താപി ശുഭ്രാ
കദാചിദ് വിചിത്രാകൃതിര്യോഗമായാ ।
ന ബാലാ ന വൃദ്ധാ ന കാമാതുരാപി
സ്വരൂപം ത്വദീയം ന വിന്ദന്തി ദേവാഃ ॥ 6॥

ക്ഷമസ്വാപരാധം മഹാഗുപ്തഭാവം
മയാ ലോകമധ്യേ പ്രകാശികൃതം യത് ।
തവ ധ്യാനപൂതേന ചാപല്യഭാവാത്
സ്വരൂപം ത്വദീയം ന വിന്ദന്തി ദേവാഃ ॥ 7॥

യദി ധ്യാനയുക്തം പഠേദ് യോ മനുഷ്യസ്-
തദാ സര്‍വലോകേ വിശാലോ ഭവേച്ച ।
ഗൃഹേ ചാഷ്ടസിദ്ധിര്‍മൃതേ ചാപി മുക്തിഃ
സ്വരൂപം ത്വദീയം ന വിന്ദന്തി ദേവാഃ ॥ 8॥

॥ ഇതി ശ്രീമച്ഛങ്കരാചാര്യവിരചിതം ശ്രീകാലികാഷ്ടകം സമ്പൂര്‍ണം ॥