അവധൂത അഷ്ടകം

അഥ പരമഹംസ ശിരോമണി-അവധൂത-ശ്രീസ്വാമീശുകദേവസ്തുതിഃ
നിര്‍വാസനം നിരാകാങ്ക്ഷം സര്‍വദോഷവിവര്‍ജിതം ।
നിരാലംബം നിരാതങ്കം ഹ്യവധൂതം നമാംയഹം ॥ 1॥

നിര്‍മമം നിരഹങ്കാരം സമലോഷ്ടാശ്മകാഞ്ചനം ।
സമദുഃഖസുഖം ധീരം ഹ്യവധൂതം നമാംയഹം ॥ 2॥

അവിനാശിനമാത്മാനം ഹ്യേകം വിജ്ഞായ തത്വതഃ ।
വീതരാഗഭയക്രോധം ഹ്യവധൂതം നമാംയഹം ॥ 3॥

നാഹം ദേഹോ ന മേ ദേഹോ ജീവോ നാഹമഹം ഹി ചിത് ।
ഏവം വിജ്ഞായ സന്തുഷ്ടം ഹ്യവധൂതം നമാംയഹം ॥ 4॥

സമസ്തം കല്‍പനാമാത്രം ഹ്യാത്മാ മുക്തഃ സനാതനഃ ।
ഇതി വിജ്ഞായ സന്തുഷ്ടം ഹ്യവധൂതം നമാംയഹം ॥ 5॥

ജ്ഞാനാഗ്നിദഗ്ധകര്‍മാണം കാമസങ്കല്‍പവര്‍ജിതം ।
ഹേയോപാദേയഹീനം തം ഹ്യവധൂതം നമാംയഹം ॥ 6॥

വ്യാമോഹമാത്രവിരതൌ സ്വരൂപാദാനമാത്രതഃ ।
വീതശോകം നിരായാസം ഹ്യവധൂതം നമാംയഹം ॥ 7॥

ആത്മാ ബ്രഹ്മേതി നിശ്ചിത്യ ഭാവാഭാവൌ ച കല്‍പിതൌ ।
ഉദാസീനം സുഖാസീനം ഹ്യവധൂതം നമാംയഹം ॥ 8॥

സ്വഭാവേനൈവ യോ യോഗീ സുഖം ഭോഗം ന വാഞ്ഛതി ।
യദൃച്ഛാലാഭസന്തുഷ്ടം ഹ്യവധൂതം നമാംയഹം ॥ 9॥

നൈവ നിന്ദാപ്രശംസാഭ്യാം യസ്യ വിക്രിയതേ മനഃ ।
ആത്മക്രീഡം മഹാത്മാനം ഹ്യവധൂതം നമാംയഹം ॥ 10॥

നിത്യം ജാഗ്രദവസ്ഥായാം സ്വപ്നവദ്യോഽവതിഷ്ഠതേ ।
നിശ്ചിന്തം ചിന്‍മയാത്മാനം ഹ്യവധൂതം നമാംയഹം ॥ 11॥

ദ്വേഷ്യം നാസ്തി പ്രിയം നാസ്തി നാസ്തി യസ്യ ശുഭാശുഭം ।
ഭേദജ്ഞാനവിഹീനം തം ഹ്യവധൂതം നമാംയഹം ॥ 12॥

ജഡം പശ്യതി നോ യസ്തു ജഗത് പശ്യതി ചിന്‍മയം ।
നിത്യയുക്തം ഗുണാതീതം ഹ്യവധൂതം നമാംയഹം ॥ 13॥

യോ ഹി ദര്‍ശനമാത്രേണ പവതേ ഭുവനത്രയം ।
പാവനം ജങ്ഗമം തീര്‍ഥം ഹ്യവധൂതം നമാംയഹം ॥ 14॥

നിഷ്കലം നിഷ്ക്രിയം ശാന്തം നിര്‍മലം പരമാമൃതം ।
അനന്തം ജഗദാധാരം ഹ്യവധൂതം നമാംയഹം ॥ 15॥

॥ ഇതി അവധൂതാഷ്ടകം സമാപ്തം ॥