ഐശ്വര്യവും സമൃദ്ധിയും നൽകുന്ന വിഷ്ണു കവചം

അംഗന്യാസഃ

ഓം ഓം പാദയോഃ നമഃ ।
ഓം നം ജാനുനോഃ നമഃ ।
ഓം മോം ഊര്വോഃ നമഃ ।
ഓം നാം ഉദരേ നമഃ ।
ഓം രാം ഹൃദി നമഃ ।
ഓം യം ഉരസി നമഃ ।
ഓം ണാം മുഖേ നമഃ ।
ഓം യം ശിരസി നമഃ ।

കരന്യാസഃ

ഓം ഓം ദക്ഷിണതര്ജന്യാം നമഃ ।
ഓം നം ദക്ഷിണമധ്യമായാം നമഃ ।
ഓം മോം ദക്ഷിണാനാമികായാം നമഃ ।
ഓം ഭം ദക്ഷിണകനിഷ്ഠികായാം നമഃ ।
ഓം ഗം വാമകനിഷ്ഠികായാം നമഃ ।
ഓം വം വാമാനികായാം നമഃ ।
ഓം തേം വാമമധ്യമായാം നമഃ ।
ഓം വാം വാമതര്ജന്യാം നമഃ ।
ഓം സും ദക്ഷിണാംഗുഷ്ഠോര്ധ്വപര്വണി നമഃ ।
ഓം ദേം ദക്ഷിണാംഗുഷ്ഠാധഃ പര്വണി നമഃ ।
ഓം വാം വാമാംഗുഷ്ഠോര്ധ്വപര്വണി നമഃ ।
ഓം യം വാമാംഗുഷ്ഠാധഃ പര്വണി നമഃ ।

വിഷ്ണുഷഡക്ഷരന്യാസഃ

ഓം ഓം ഹൃദയേ നമഃ ।
ഓം വിം മൂര്ധ്നൈ നമഃ ।
ഓം ഷം ഭ്രുര്വോര്മധ്യേ നമഃ ।
ഓം ണം ശിഖായാം നമഃ ।
ഓം വേം നേത്രയോഃ നമഃ ।
ഓം നം സര്വസംധിഷു നമഃ ।
ഓം മഃ പ്രാച്യാം അസ്ത്രായ ഫട് ।
ഓം മഃ ആഗ്നേയ്യാം അസ്ത്രായ ഫട് ।
ഓം മഃ ദക്ഷിണസ്യാം അസ്ത്രായ ഫട് ।
ഓം മഃ നൈഋത്യേ അസ്ത്രായ ഫട് ।
ഓം മഃ പ്രതീച്യാം അസ്ത്രായ ഫട് ।
ഓം മഃ വായവ്യേ അസ്ത്രായ ഫട് ।
ഓം മഃ ഉദീച്യാം അസ്ത്രായ ഫട് ।
ഓം മഃ ഐശാന്യാം അസ്ത്രായ ഫട് ।
ഓം മഃ ഊര്ധ്വായാം അസ്ത്രായ ഫട് ।
ഓം മഃ അധരായാം അസ്ത്രായ ഫട് ।

ശ്രീ ഹരിഃ

അഥ ശ്രീനാരായണ കവച

॥രാജോവാച॥
യയാ ഗുപ്തഃ സഹസ്ത്രാക്ഷഃ സവാഹാന് രിപുസൈനികാന്।
ക്രീഡന്നിവ വിനിര്ജിത്യ ത്രിലോക്യാ ബുഭുജേ ശ്രിയമ്॥1॥

ഭഗവംസ്തന്മമാഖ്യാഹി വര്മ നാരായണാത്മകമ്।
യഥാസ്സ്തതായിനഃ ശത്രൂന് യേന ഗുപ്തോസ്ജയന്മൃധേ॥2॥

॥ശ്രീശുക ഉവാച॥
വൃതഃ പുരോഹിതോസ്ത്വാഷ്ട്രോ മഹേംദ്രായാനുപൃച്ഛതേ।
നാരായണാഖ്യം വര്മാഹ തദിഹൈകമനാഃ ശൃണു॥3॥

വിശ്വരൂപ ഉവാചധൌതാംഘ്രിപാണിരാചമ്യ സപവിത്ര ഉദങ് മുഖഃ।
കൃതസ്വാംഗകരന്യാസോ മംത്രാഭ്യാം വാഗ്യതഃ ശുചിഃ॥4॥

നാരായണമയം വര്മ സംനഹ്യേദ് ഭയ ആഗതേ।
പാദയോര്ജാനുനോരൂര്വോരൂദരേ ഹൃദ്യഥോരസി॥5॥

മുഖേ ശിരസ്യാനുപൂര്വ്യാദോംകാരാദീനി വിന്യസേത്।
ഓം നമോ നാരായണായേതി വിപര്യയമഥാപി വാ॥6॥

കരന്യാസം തതഃ കുര്യാദ് ദ്വാദശാക്ഷരവിദ്യയാ।
പ്രണവാദിയകാരംതമംഗുല്യംഗുഷ്ഠപര്വസു॥7॥

ന്യസേദ് ഹൃദയ ഓംകാരം വികാരമനു മൂര്ധനി।
ഷകാരം തു ഭ്രുവോര്മധ്യേ ണകാരം ശിഖയാ ദിശേത്॥8॥

വേകാരം നേത്രയോര്യുംജ്യാന്നകാരം സര്വസംധിഷു।
മകാരമസ്ത്രമുദ്ദിശ്യ മംത്രമൂര്തിര്ഭവേദ് ബുധഃ॥9॥

സവിസര്ഗം ഫഡംതം തത് സര്വദിക്ഷു വിനിര്ദിശേത്।
ഓം വിഷ്ണവേ നമ ഇതി ॥10॥

ആത്മാനം പരമം ധ്യായേദ ധ്യേയം ഷട്ശക്തിഭിര്യുതമ്।
വിദ്യാതേജസ്തപോമൂര്തിമിമം മംത്രമുദാഹരേത ॥11॥

ഓം ഹരിര്വിദധ്യാന്മമ സര്വരക്ഷാം ന്യസ്താംഘ്രിപദ്മഃ പതഗേംദ്രപൃഷ്ഠേ।
ദരാരിചര്മാസിഗദേഷുചാപാശാന് ദധാനോസ്ഷ്ടഗുണോസ്ഷ്ടബാഹുഃ ॥12॥

ജലേഷു മാം രക്ഷതു മത്സ്യമൂര്തിര്യാദോഗണേഭ്യോ വരൂണസ്യ പാശാത്।
സ്ഥലേഷു മായാവടുവാമനോസ്വ്യാത് ത്രിവിക്രമഃ ഖേഽവതു വിശ്വരൂപഃ ॥13॥

ദുര്ഗേഷ്വടവ്യാജിമുഖാദിഷു പ്രഭുഃ പായാന്നൃസിംഹോഽസുരയുഥപാരിഃ।
വിമുംചതോ യസ്യ മഹാട്ടഹാസം ദിശോ വിനേദുര്ന്യപതംശ്ച ഗര്ഭാഃ ॥14॥

രക്ഷത്വസൌ മാധ്വനി യജ്ഞകല്പഃ സ്വദംഷ്ട്രയോന്നീതധരോ വരാഹഃ।
രാമോഽദ്രികൂടേഷ്വഥ വിപ്രവാസേ സലക്ഷ്മണോസ്വ്യാദ് ഭരതാഗ്രജോസ്സ്മാന് ॥15॥

മാമുഗ്രധര്മാദഖിലാത് പ്രമാദാന്നാരായണഃ പാതു നരശ്ച ഹാസാത്।
ദത്തസ്ത്വയോഗാദഥ യോഗനാഥഃ പായാദ് ഗുണേശഃ കപിലഃ കര്മബംധാത് ॥16॥

സനത്കുമാരോ വതു കാമദേവാദ്ധയശീര്ഷാ മാം പഥി ദേവഹേലനാത്।
ദേവര്ഷിവര്യഃ പുരൂഷാര്ചനാംതരാത് കൂര്മോ ഹരിര്മാം നിരയാദശേഷാത് ॥17॥

ധന്വംതരിര്ഭഗവാന് പാത്വപഥ്യാദ് ദ്വംദ്വാദ് ഭയാദൃഷഭോ നിര്ജിതാത്മാ।
യജ്ഞശ്ച ലോകാദവതാജ്ജനാംതാദ് ബലോ ഗണാത് ക്രോധവശാദഹീംദ്രഃ ॥18॥

ദ്വൈപായനോ ഭഗവാനപ്രബോധാദ് ബുദ്ധസ്തു പാഖംഡഗണാത് പ്രമാദാത്।
കല്കിഃ കലേ കാലമലാത് പ്രപാതു ധര്മാവനായോരൂകൃതാവതാരഃ ॥19॥

മാം കേശവോ ഗദയാ പ്രാതരവ്യാദ് ഗോവിംദ ആസംഗവമാത്തവേണുഃ।
നാരായണ പ്രാഹ്ണ ഉദാത്തശക്തിര്മധ്യംദിനേ വിഷ്ണുരരീംദ്രപാണിഃ ॥20॥

ദേവോസ്പരാഹ്ണേ മധുഹോഗ്രധന്വാ സായം ത്രിധാമാവതു മാധവോ മാമ്।
ദോഷേ ഹൃഷീകേശ ഉതാര്ധരാത്രേ നിശീഥ ഏകോസ്വതു പദ്മനാഭഃ ॥21॥

ശ്രീവത്സധാമാപരരാത്ര ഈശഃ പ്രത്യൂഷ ഈശോഽസിധരോ ജനാര്ദനഃ।
ദാമോദരോഽവ്യാദനുസംധ്യം പ്രഭാതേ വിശ്വേശ്വരോ ഭഗവാന് കാലമൂര്തിഃ ॥22॥

ചക്രം യുഗാംതാനലതിഗ്മനേമി ഭ്രമത് സമംതാദ് ഭഗവത്പ്രയുക്തമ്।
ദംദഗ്ധി ദംദഗ്ധ്യരിസൈന്യമാസു കക്ഷം യഥാ വാതസഖോ ഹുതാശഃ ॥23॥

ഗദേഽശനിസ്പര്ശനവിസ്ഫുലിംഗേ നിഷ്പിംഢി നിഷ്പിംഢ്യജിതപ്രിയാസി।
കൂഷ്മാംഡവൈനായകയക്ഷരക്ഷോഭൂതഗ്രഹാംശ്ചൂര്ണയ ചൂര്ണയാരീന് ॥24॥

ത്വം യാതുധാനപ്രമഥപ്രേതമാതൃപിശാചവിപ്രഗ്രഹഘോരദൃഷ്ടീന്।
ദരേംദ്ര വിദ്രാവയ കൃഷ്ണപൂരിതോ ഭീമസ്വനോഽരേര്ഹൃദയാനി കംപയന് ॥25॥

ത്വം തിഗ്മധാരാസിവരാരിസൈന്യമീശപ്രയുക്തോ മമ ഛിംധി ഛിംധി।
ചര്മംഛതചംദ്ര ഛാദയ ദ്വിഷാമഘോനാം ഹര പാപചക്ഷുഷാമ് ॥26॥

യന്നോ ഭയം ഗ്രഹേഭ്യോ ഭൂത് കേതുഭ്യോ നൃഭ്യ ഏവ ച।
സരീസൃപേഭ്യോ ദംഷ്ട്രിഭ്യോ ഭൂതേഭ്യോംഽഹോഭ്യ ഏവ വാ ॥27॥

സര്വാണ്യേതാനി ഭഗന്നാമരൂപാസ്ത്രകീര്തനാത്।
പ്രയാംതു സംക്ഷയം സദ്യോ യേ നഃ ശ്രേയഃ പ്രതീപകാഃ ॥28॥

ഗരൂഡ്ക്ഷോ ഭഗവാന് സ്തോത്രസ്തോഭശ്ഛംദോമയഃ പ്രഭുഃ।
രക്ഷത്വശേഷകൃച്ഛ്രേഭ്യോ വിഷ്വക്സേനഃ സ്വനാമഭിഃ ॥29॥

സര്വാപദ്ഭ്യോ ഹരേര്നാമരൂപയാനായുധാനി നഃ।
ബുദ്ധിംദ്രിയമനഃ പ്രാണാന് പാംതു പാര്ഷദഭൂഷണാഃ ॥30॥

യഥാ ഹി ഭഗവാനേവ വസ്തുതഃ സദ്സച്ച യത്।
സത്യനാനേന നഃ സര്വേ യാംതു നാശമുപാദ്രവാഃ ॥31॥

യഥൈകാത്മ്യാനുഭാവാനാം വികല്പരഹിതഃ സ്വയമ്।
ഭൂഷണായുദ്ധലിംഗാഖ്യാ ധത്തേ ശക്തീഃ സ്വമായയാ ॥32॥

തേനൈവ സത്യമാനേന സര്വജ്ഞോ ഭഗവാന് ഹരിഃ।
പാതു സര്വൈഃ സ്വരൂപൈര്നഃ സദാ സര്വത്ര സര്വഗഃ ॥33

വിദിക്ഷു ദിക്ഷൂര്ധ്വമധഃ സമംതാദംതര്ബഹിര്ഭഗവാന് നാരസിംഹഃ।
പ്രഹാപയംല്ലോകഭയം സ്വനേന ഗ്രസ്തസമസ്തതേജാഃ ॥34॥

മഘവന്നിദമാഖ്യാതം വര്മ നാരയണാത്മകമ്।
വിജേഷ്യസ്യംജസാ യേന ദംശിതോഽസുരയൂഥപാന് ॥35॥

ഏതദ് ധാരയമാണസ്തു യം യം പശ്യതി ചക്ഷുഷാ।
പദാ വാ സംസ്പൃശേത് സദ്യഃ സാധ്വസാത് സ വിമുച്യതേ ॥36॥

ന കുതശ്ചിത ഭയം തസ്യ വിദ്യാം ധാരയതോ ഭവേത്।
രാജദസ്യുഗ്രഹാദിഭ്യോ വ്യാഘ്രാദിഭ്യശ്ച കര്ഹിചിത് ॥37॥

ഇമാം വിദ്യാം പുരാ കശ്ചിത് കൌശികോ ധാരയന് ദ്വിജഃ।
യോഗധാരണയാ സ്വാംഗം ജഹൌ സ മരൂധന്വനി ॥38॥

തസ്യോപരി വിമാനേന ഗംധര്വപതിരേകദാ।
യയൌ ചിത്രരഥഃ സ്ത്രീര്ഭിവൃതോ യത്ര ദ്വിജക്ഷയഃ ॥39॥

ഗഗനാന്ന്യപതത് സദ്യഃ സവിമാനോ ഹ്യവാക് ശിരാഃ।
സ വാലഖില്യവചനാദസ്ഥീന്യാദായ വിസ്മിതഃ।
പ്രാസ്യ പ്രാചീസരസ്വത്യാം സ്നാത്വാ ധാമ സ്വമന്വഗാത് ॥40॥

॥ശ്രീശുക ഉവാച॥
യ ഇദം ശൃണുയാത് കാലേ യോ ധാരയതി ചാദൃതഃ।
തം നമസ്യംതി ഭൂതാനി മുച്യതേ സര്വതോ ഭയാത് ॥41॥

ഏതാം വിദ്യാമധിഗതോ വിശ്വരൂപാച്ഛതക്രതുഃ।
ത്രൈലോക്യലക്ഷ്മീം ബുഭുജേ വിനിര്ജിത്യഽമൃധേസുരാന് ॥42॥

॥ഇതി ശ്രീനാരായണകവചം സംപൂര്ണമ്॥