ഷാഡോ ബിഹൈൻഡ് ദി മൂൺ – ഒറ്റ ഷോട്ടിലെ സിനിമ വിസ്മയം

ഫിലിപെൻസ്‌ ഫിലിം മേക്കറായ ജുൻ ലാന തിരക്കഥ എഴുതി നിർമ്മിച്ചിരിക്കുന്ന ഈ ചലച്ചിത്രം ഒറ്റ ഷോട്ടിൽ തുടങ്ങി അവസാനിക്കുന്നതാണ് ,കലാപത്തിന്റെ പരിസരങ്ങളിൽ നിന്ന് മാറിനിന്നുകൊണ്ട്, വിപ്ലവ സ്വപ്നങ്ങളും, ഓർക്കാനിഷ്ടപ്പെടാത്ത ഇരുണ്ട ഭൂതകാലവുമായി ജീവിതം തള്ളിനീക്കുന്ന ദമ്പതികളും.അവരുടെ ഇടയിലേക്ക് കടന്നുവരുന്ന പരിചയക്കാരനായ ഒരു സൈനികനും ചേർന്നാണ് സിനിമയുടെ പശ്ചാത്തലമൊരുക്കുന്നത് . കലാപം പൊട്ടിപ്പുറപ്പെട്ട നാളുകളിൽ കലാപകാരികളും സൈനികരും അവരവവരുടെതായ സ്വന്തം സ്വത്വങ്ങളിൽ നിന്നുകൊണ്ട് ,അവർ നേരിട്ട ജീവിത യാഥാർഥ്യങ്ങളെ ,നിലപാടുകളെ നീതീകരിക്കാനുള്ള ശ്രമങ്ങളിലൂടെ സിനിമയുടെ കഥ പറച്ചിൽ പുരോഗമിക്കുന്നു ,

ഇഴയുന്ന വേഗത്തിൽ അനാവ്രതമാകുന്ന കഥാപരിസരങ്ങൾ തുടർന്ന് അധികമൊന്നും സിനിമാ ഔപചാരികതകളുടെ അകമ്പടിയില്ലാതെ വെളിപ്പെടുന്ന കഥാപാത്രങളിലൂടെ വികാസം പ്രാപിക്കുന്നു ,കഥാപാത്രങ്ങൾ അഭിമുഖീകരിക്കുന്ന എല്ലാ കഥാ സന്ദർഭങ്ങളിലും ,തൊട്ടുമുന്നിൽ നിശ്ചയിക്കാനാവാത്ത (നിഴലിന്റെ മറവിലെന്നപോലെ ) ഒരു നിമിഷത്തെ അനുഭവിപ്പിക്കാൻ ഈ കലാസൃഷ്ടിയുടെ ഒഴുക്കുള്ള രചനാ രീതിക്കായിട്ടുണ്ട് . അവർ നേരിടുന്ന സാമൂഹിക സാഹജര്യങ്ങളുടെ പ്രേരണകൾ കൊണ്ട് ,പരസ്പരം എതിർ ചേരികളിൽ നിൽക്കേണ്ടിവരുന്നു എങ്കിലും അവരെ ഒന്നാക്കുന്നത് അവരുടെ ഭൂതകാല പരിചയമാണ്. അതാണ്‌ അവർക്കിടയിലെ പരസ്പര ധാരണയുടെ അടിസ്ഥാനം . എങ്കിലും അപൂരണവും , നിഗൂഡവുമായ വ്യക്തിത്വങ്ങൾ മാത്രമായ മൂന്നു പേർക്കിടയിൽ വരാൻ പോകുന്ന നിമിഷത്തിൽ എന്തു സംഭവിക്കുമെന്ന് പ്രവചനാതീതമാണ് . സൈനികനെതിരെ തോക്കെടുക്കുന്ന ലെനോ എന്ന വിപ്ലവകാരി അടുത്ത നിമിഷം അയാളുടെ വന്യമായ ലൈഗികാസ്ക്തിക്ക് മുന്നിൽ വഴങ്ങിക്കൊടുക്കുന്നതാണ് കാണുന്നത് , കാർലോ മേണ്ടോസ യുടെ ക്യാമറ ചലനങ്ങൾ കഥാകഥനത്തിന്റെ പുരോഗതിയുടെ വേഗവും താളവും നിശ്ചയിക്കുന്നു .

അശാന്തമായി,പൂർണ്ണതയില്ലാതെ ചിത്രമവസാനിക്കുന്നത് മുഖ്യ കഥാപാത്രങ്ങളുടെ ദാരുണമായ മരണത്തിലാണ്. നാളെയെപ്പറ്റിയുള്ള പ്രേതീക്ഷയേ ചിത്രം അവശേഷിപ്പിക്കുന്നില്ലെങ്കിലും. ചിത്രത്തിന്റെ അവസാനം വെളിയിലേക്കു തുറന്നു വെച്ച വാതിലിലേക്ക് തിരിച്ചുവയ്ക്കപ്പെടുന്ന കാമറ, അനസ്യൂതമായി തുടരേണ്ട നന്മയുടെ വെളിച്ചത്തെ കാണിയുടെ മനസിൽ ഉണർത്തുന്നു